کد مداحی و آهنگ مذهبی

ای فدای چهره زهراییت

جان، فدای این همه زیباییت
تا تویی مه پاره سلطان عشق
هر نگاهت، گشته چون دیوان عشق
ای نگاه عرشیت عشق آفرین
تار مویی از سرت حبل المتین

با نگاهی از همه دل برده ای
جان گرفته از تو هر دل مرده ای
امشب از تو لحظه ها زیبا شده
خنده جای گریه بر غمها شده
امشب از تو عشق هم احیا شده
دختری آرام جان شیعه زهرا شده
امشب از تو آسمان هم ، میل باران می کند
چشمه الطاف حق یکباره طغیان می کند

شاعر : مهدی عظیمی

مولا برای از تو سرودن غزل کم است
  تلمیح و استعاره ، مجاز و بدل کم است

قرآن ناب لایق وصف مقام توست                                              
شعر و حدیث و قصه و ضرب المثل کم است

آن لحظه که حلاوت نام تو بر لب است
شیرینی شکر که چه گویم، عسل کم است

باید برای مدح تو از صبح بدر گفت
هیجای نهروان و شکوه جمل کم است

ای دست اقتدار خدا، فارس العرب
اصلا برای شان تو تعبیر «یل» کم است

هر قدر هم که دم بزنم ای امیر عشق
از شوکت و جلالت تو، ما حَصَل کم است

 

                  « نماز »

خنده پروانه ها را توی باغ

پیش گلها زیر باران دیده ام

                                           عطر آن پروانه ها را روز وشب 

                                           از گل گلدان خود بوئیده ام

پیش خود گفتم که با این غصه ها

می شود همسایه پروانه شد

                                          می شود با بوی گلهای بهار

                                          مثل مهمان وارد هر خانه شد

پیش خود گفتم که در هنگام صبح

می شود شاداب وپر احساس بود

                                          می شود آرام وزیبا در سکوت

                                          درد دل کرد وکنار یاس بود

باز کردم جا نمازی روی فرش

مثل یاس ومثل چشمه با وضو

                                          روی فرشی از چمن خواندم نماز

                                          با خدا کردم کمی هم گفتگو

سروده:مهدی وحیدی صدر 

رسیده گامم به کوچه باغی

که پر ز عطر بهار باشد

و پر ز آوای سبز تکبیر

به گوش هر بی قرار باشد

چو گل شکفت از تلاوت من

صدای الحمد قل هو الله

به هر قیامی، به هر قعودی

شکفته شد مهر، دمیده شد ماه

پر از بهارم، پر از شکوفه

به مرز عشق و صفا رسیدم

دری به باغ سحر گشودم

به جلوه گاه دعا رسیدم

به گفت و گو با خدا نشستم

که لحظه ای جاودانه دارم

فرشتگان را بگو ببینند

که عالمی عارفانه دارم

شاعر: سیمیندخت وحیدی

 اتل متل توتوله                           تیممت چه جوره

با خاک و ریگ و سنگه.                 وقت وضو چو تنگه 

وقتی ضرر داره آب.                    پیشونی و با دستا

حتی روی ابرو ها                        از مچ دست تا ناخنا